Altın Balık

Denizde Altın Dolu Sandık'ı bul ve Kuvaydan Kurazay'a getir.

Hmm! Ne? Kimsin sen? Seni benim zavallı Kuvaydan'ım mı gönderdi? Değil mi?! Kim o zaman

Bilgin mi? Beni incelemek için mi? Ohohoho...

Öyleyse dinle! Denize büyük ağı atar atmaz... Evet... Ağ altın balıkla geri döndü! Bununla onu sevindirdiğim için o kadar mutlu olmuştum ki! Balık bize harika hediyeler getirdi. Yeni bir tekne, yeni bir yatak hatta yeni bir ev! Çok mutlu bir şekilde yaşayabilirdik. Ama sonra Kuvaydan'ın içine sanki kötü bir ruh girdi. Hep daha fazlasını istemeye başladı. Başkentte bir kule, Cephe Merdiveni önünde Hiddetli Zadaganlı Muhafızlar, yığınla yeni elbise, altın dolu testiler... Balığın sabrı taştı ve elimizdeki her şeyi aldı. Yıkık dökük gemide öylece kalakaldık. Kuvaydan tamamen aklını kaçırdı. Beni, kendi sadık ihtiyarını lanetledi ve... Öldürdü beni.

Ama biliyorum, bütün bunların sebebi o kötü ruh! Onu doyurmak, tatmin etmek gerek. Ancak öyle ortadan kaybolur. Denizin köpükleri ve fırtınalı rüzgar, bana kıyıya yakın bir yerde eski bir gemi olduğunu fısıldadı. İçinde ise, Altın Dolu Sandık... Lütfen onu bul ve kulübemizdeki Kuvaydan'a getir.

Ohhh! Altın! Altın! Nasıl da güzel parlıyor ve çağırıyor... Altını ver bana! Ver onu bana!

Aaa!.. Ne oldu? Neredeyim ben? Yevsey nerede? Neler oluyor böyle? Boğuldu mu? Hayır mı? Ben mi? Ben mi öldürdüm onu?!

Olamaz! Ah, olamaz! Hayır! Ah, Yevsey!