Unutulmuş Tanrı'nın dönüşü

Genlun dişini Tekutel'e getir ve bölge sakinlerine göster.

Öyle olsun, özür kabul edildi. Pekala misafir, konuşalım mı? Yalnızlıktan o kadar yoruldum ki.
Bir zamanlar, elimden geldiği kadarıyla tekuanları sakladım, onlar da bana olan borçlarını sevgileriyle öderlerdi, asla başka bir kurbana ihtiyacım yoktu. Onlar timsahlara dokunamazlardı, timsahlar da onlara dokunmazlardı. Şu an her şey farklı, beni sadece yaşlı Ne-yi hatırlıyor, tekuanlar utanmadan timsahları dövüyor, timsahlar da karşılığında onları zevkle yutuyor. Korkunç olan tekuanların beni unutmuş olmaları değil. Korkunç olan şey, kendilerini unutmaları.
Burada kimin suçu var? Artık biliyorsun diye düşünüyorum. "Ölümsüzler". Kim olduklarını ve nereden çıktıklarını bilmiyorum fakat ne olduklarını biliyorum. Onlar yalan, aldatma ve kasvetten ibaret. Dokundukları her şey taklide dönüşür. Bazen düşünüyorum da, İdrih'in kendisi bile... Hayır, bunu düşünmek istemiyorum.
Senin güçlü bir ruha ve sağlam bir akla sahip olduğunu görüyorum. Sahte şeyler sana hükmedemiyor. Tekuanların köklerine geri dönmesine yardım edelim. İşte dişimi al. Tekutel'e geri dön ve dişi havaya kaldır, sonra da... Sonra ne olacağını izle.

Tanrımızın heykelini beğendin mi? Şu zarafete bak! Şu çirkin idol ile kıyaslanamaz bile!

Genlun, Genlun geri döndü! Sözlerimi unutma, artık her şey yeniden başlayacak... Yani eskisi gibi... Fakat şu anki gibi değil, o kesin!