İblisler için yem

Beklenmedik bir şekilde Urgaş'ın sesi kesiliyor, onun yerineyse başka, güçlü bir ses duyuluyor. Sanki ses her yerden geliyormuş gibi duyuluyor ve yeri titretiyor:

"Fani! Ben Uslayan, Ulu Ejder. Siz fanilerin Ejder Yüzüğü diye adlandırdığı yerde seninle karşılaşmıştık ve sana inandım. Sen... Sen sıradan fanilerden farklısın. Seni diğer benzerlerinden anında ayıran bir şey var. Ve seni bekleyen görev için faniler arasında başka birine güvenemem.

Benim birkaç damla kanımın bulunduğu şişeyi alacaksın. Ejder kanı, çok kıymetlidir! Kirah'ta başına gelen olaylardan sonra, bunu çok iyi biliyor olmalısın. Onu boşa harcama!

Senden içinde kanımın bulunduğu şişeyi siz fanilerin Karanlık Ada dediği adanın güney kıyısı boyunca üç yerde açmanı istiyorum. İblisler ejder kanının kokusunu bin kilometre öteden alır ve yüzlercesi hemen oraya çullanır. Tek başına onlarla başa çıkamazsın, bu yüzden çocuklarımı, ejderhaları yardıma göndereceğim. Onların nefesi Astral'ın iğrenç yaratıklarını kömüre çevirecek!

Umarım her şey istediğin gibi olur. Git hadi! Çok az zamanımız var. Ve direktiflerimi harfiyen yerine getir! Kanım etrafa saçmak için fazlasıyla değerli.

Kanımın boşuna harcanmadığını görüyorum. Çocuklarımın pençelerinde onlarca iblis öldü! Öfke içindeler! Aslında, biz de başardık.

Görüyorsun, tüm bu görevler, liderlerinin yok edilmesi, geçitlerin patlaması ve nihayet şeytanın tohumlarının son yıkımı tek bir amaç içindi, Astral'ın derinliklerinden Ar Kanim adındaki Saran'ın en güçlü yaratıklarından biri olan Ahtapotkafaların liderini Astral'ın derinliklerinden çekmek içindi. Ve bugün bizzat kendim onun işe yaramaz hayatına bir son vereceğim!