Göl Hanlığı'na Özgürlük

Bu... Kısaca, durum böyle. Gölün etrafında yaşayan arkası yaşlarla anlaşmak istiyoruz, ıyy! Biz onlara boncuk ve cam parçası, onlar da bize... Hayır, altın değil. Burada altın ne halta yarayacak?! Burada tıkınacak hiçbir şey yok, altınla da karnını doyuramazsın, ıyy!

Kısacası, onların şefiyle anlaşmak istiyoruz. Ticaret yapmak istiyoruz! Ivır zıvırları; yemekle, balıkla, yengeçle değiştirmek istiyoruz... Ama Göllü tam bir trol gibi inatçı. Size balık değil kara turp veririz diyor! Bu açlıkla sebze yağında pişmiş kara turpu da geri çevirmezdim ama kara turpu da vermiyor.

Ben de şunu düşündüm. Keskin Gözlüler, harabelerde tutsak su halkı sakinlerinin olduğunu söylüyor. Onları kurtarırsan, su halkının şefi daha uyumlu davranır. Sen ne diyorsun, işe yarar mı?

Sırık, bizim köyümüzden ne istiyorsun?! Kaybol buradan! Bu bizim suyumuz. Bizim toprağımız. Ve göldeki balıklar da bizim!

Ne? Kardeşim hayatta mı? İşte mutluluk bu! Onun suya gittiğini düşünmeye başlamıştım...

Artık sen Göllü soyundan gelen tüm su halkının en iyi dostusun! Sana diyorum, sözüm sözdür!