Yine mi Tepa?

Hay... Benim düşündüğümden biraz daha farklı. Hipotez buydu, şimdi teşhis için hazırım.

Sana büyük bir teşhis uzmanı olduğumu söylemiştim değil mi? Sanırım evet. Şimdi, parazit teorisini bir kenara atıyoruz. Basit bir enfeksiyonla hiçbir alakası yok. Ölümcül gölgeler, kıvılcımlar üzerinde kontrolü ele geçiriyorlar ve... Onları bir yerlere götürüyorlar! Tüm bunlar bana neyi hatırlattı biliyor musun? Tepa'yı! Tüm bunlar Tepa'nın vebasına çok benziyor. Parlayan Ada'nın vebasıyla Tepa'nın vebasının aynı olması gayet olası bir şey.

Ama kıvılcımlar nereye gidiyor? Bu adada onları çeken bir yer var. Onu nasıl bulabilirim? Bir fikrim var, gölgeleri izleyeceğiz! Doğal olarak birinin, bu gölgelerin geldiği yer olan hayalet dünyasına gitmesi gerekiyor!

Ve elbette bu giden ben değil, sen olacaksın. Bu gölgelerin özünün bulunduğu hayalet dünyasına seni nasıl göndereceğim? Kıvılcımını serbest bırakacağım, bu benim için çocuk oyuncağı, bir yudum likör vereceğim ve her şey hazır. Ama sana kıvılcımı geri vermeyeceğim...

Dinle. Gidip bizim pataloğumuz ve mezar açıcı hayranımızla konuş. Nurvaş Anı'dan bahsediyorum. Kıvılcımı bedenden çıkarmanın ve sonra onu bedene geri döndürmenin yolunu bildiğini söylemişti. Korkma. Bedenin burada güvende olacak, kıvılcımın da özgürlüğüne kavuşacak.

Harabeleri dikkatle ara. Sevgili asistanım, yeni bir keşfin eşiğindeyiz. Sabırsızlıktan parmak uçlarım titriyor. İleri!

Tekrar hoş geldin! Yeniden kendi tenini hissetmek güzel değil mi? Bir de keşke lanet ayağım ağrımasaydı... Kendi bedenimde mutlu olurdum doğrusu! Hay fırtına alsın onu!

Tamam, anlat şimdi, neler öğrendin? Tüm gölgeler tek bir noktaya mı uçuyor? Ben de böyle düşünmüştüm.