Nordrak'ın tarihçesi

Soğuk daha da derine işliyor ve donmuş mağaradan tuhaf bir tıslama sesi geliyor.

"Sıcakkanlı bir yaratık... Dünyanın çocuğu... Sizin türünüze rastlamayalı uzun zaman olmuştu... Zaten keyifli bir buluşma da değildi... Otur çocuğum, sana her şeyi anlatayım.

Çok zalimce ve kanlı bir savaştı. Kocaman, tabii "kocaman" kelimesi Cunlar için gerçek anlamında kullanılabilirse, bir insan topluluğu, biz Ejderlere saldırdı. Çok kişi öldü... Kendim de dahil.

Seni pis Kurt! Ejderhalarımızı acımasızca katleden Ulu Cun Büyücüsü'nün adıydı bu. Beni hain bir tuzağa düşürdü. İşte o zaman sadece buz gücünde değil aynı zamanda kan büyüsünde de çok becerikli olduğunu anladım.

Artık bu dünyada yaşamadığı için şanslısın. Beni sonsuz soğuk ile hareketsizleştirdi ve üç kan mührü ile bağladı. Ona direnmeye çalışıyordum ama başaramıyordum...

Bedenim, güzel, güçlü bedenim, bu dağın içine gömüldü ve halen onun büyüsünün etkisi altında. Ama ruhum hayatta... Hayata dönebilirim!

Ama yine de anlamıyorum. Ölü olduğum sırada bu dünyada bir şeyler oldu...

Ah, kusura bakma. Sanırım gücüm geri geliyor! Sen de ölmeden biraz gevşeteyim. Konuşmamıza sonra devam ederiz..."

Donduran soğuk geri çekiliyor, yeniden nefes alabilirsin...

Neler öğrendiğimizi anlatayım sana! Ruhum veya senin söylediğin gibi Kıvılcım'ım mezarıma geri döndü. Yeniden dirilebileceğimi hissediyorum! Yeniden kanat açabileceğimi... Ve yeniden uçabileceğimi! Ama bedenim hala Cun Büyüsü etkisinde. Şu üç mühürle...

Aptal vahşiler önce bir mührü kırdılar. Onu kanla besliyorlardı ve bu bana güç veriyordu. Ve ben başımı kaldırdım ve sadık hizmetkarım Ejder'i çağırdım.

İkinci mührü Troller buldu. Mühür mihrabını terk edinceye kadar, eski büyünün sıcağı ile ısınıyorlardı. Bu da sonsuza dek sürmedi.

Arta kalan üçüncü oldu. Güvenli yerde saklanmış, eski büyülerle korunuyor. Beni özgür kılmak için bul ve kır onu!