Leş Kokan Bodurlar

Aslanlar gibi savaştık! Birine bam! İkinciye güm! Üçüncünün kuyruğuna! Dördüncünün dişlerine! Beşincinin... Oraya kadar zıpladık, tekmeledik. Ve sonra?

Sonra bizi yakaladılar... Eh... Yemekle tehdit ettiler. Sadece bizi haşlasalar mı, kızartsalar mı veya içimizi çıkarıp ateşin üstünde pişirseler mi daha iyi olur anlayamadık. Bırrr, ne dehşet ama, hayal edebiliyor musun?! Bizi yemek? Onlara az geldik! Neyse, artık daha akıllı olacağız.

Neyse bu kadar çene çalmak yeter, bizi fark ederlerse her şey biter. Diğer kafeslerde oturacağız.

Hadi Lazaykan'a koşalım. O en azından İmparatorluk vatandaşı, arkadaşımız. Bizi zor durumda bırakmadı!

Leş Kokanlar! Akrabalarım benim! Hep beraberler ve güvendeler!

Eh... Artık sizi canlı görmekten umudumu kesmiştim.

Teşekkür ederim dostum, çocukları kurtardın!