Son Şart

Selam! Ama biz de işteyiz, tamam!

Druid Velislav, Ulu Ağaç Semyan için yaptığın kahramanlıkların hepsini anlattı. Ve şimdi biz de oraya buraya koşuşturmacalarla meşgulüz; Banliyö ile Körfez arasını işliyoruz, Bilgin ile Muhafız arasındaki ilişkiyi sürdürüyoruz. Ve sonunda güzel haberler var! Ulu Ağaç cevap verdi!

Yeni bir vatana kavuşacağız! İttifak'ın verdiği toprak sert ve isteksiz, ama biz onu değiştirebiliriz. Eğer Ulu Ağaç'ın son şartını yerine getirirsek, bize tohum verir ve Genç Topraklar, çiçek açan bir bahçeye dönüşür. Güzel, değil mi?

Şimdi iş hakkında konuşalım. Ağacın Muhafızı nedense Vular ailesi hakkında endişe duyuyor. Yüce neslin son şövalyesi Edrayun, lanetlendi ve atalarının kalesinde Goblinlerin Dükü oldu. Korkunç! Ulu Ağaç, onun ruhunun şad olmasını istiyor.

Goblinlerin Dükü'nü öldürüp, onun ruhunu kurtarabileceğimizi söylüyor. O yüzden, sen Vebalı Şato'ya gideceksin ve onu bulup, huzura kavuşturacaksın.

Bize yardım edebilir misin? Bir kez daha, lütfen!

Oley! Tüm Bodurlar adına sana teşekkür ederiz. Dük Edrayun'un ruhu huzura erdi, yani Ulu Ağaç memnun kaldı ve bizler de Yaşam Tohumu'nu elde edeceğiz!

Tohumlar için hemen Muhafız'a gideceğiz ve daha sonra onları Genç Topraklara götüreceğiz. Efran Napusat onları bekliyor!

Ah, az kalsın unutuyorduk! Efran, bizden yardımın için seni ödüllendirmemizi istedi. Ve birkaç önemli şey daha söylememizi istedi... Kahretsin, tamamen unuttuk! Aman endişelenme, mutlaka küçük ve önemsiz bir şeydir. "Teşekkürler, Bodurlar artık çok mutlu" cinsinden bir şeydir işte...

Neyse, bize müsaade. Yapacak işler, görecek yerler bizi bekler... Sana iyi şanslar, Bodurların dostu!